ทำข้อสอบได้แต่ตก(จริงหรือ)???

      เนื่องจากผมเชื่อว่ามีผู้เข้าสอบจำนวนไม่น้อยเคยพูดว่า " เอ้ย!!ทำข้อสอบได้นะ แต่ทำไมไม่

ผ่านไม่รู้ " "เอ้ะ!!เพื่อนมันตอบผิด เราตอบถูก แต่มันผ่าน เราตกอ่ะ" "สภาทนายความแกล้ง

เด็กหรือปล่าวเนี้ย เด็กทำได้กลับให้ตกได้ไง" หรือมีคนพูดอื่นใดที่แสดงไปในทำนองเดียวกันนี้

วันนี้ผมอยากให้เปลี่ยนความคิดได้เลยนะครับ ลองคิดดูในทางความเป็นจริงนะครับว่า คนเราหากทำได้

จริงๆ ถูกต้อง สมบูรณ์ จะถึงกับว่าไม่ผ่านเชียวหรือครับ ซึ่งเรื่องนี้ผมก็เคยเจอผู้ที่เคยเข้าสอบมาบ่นตาม

เว็บบอร์ดต่างๆ จริงๆแล้วผมว่าไม่ใช่หรอกครับ สิ่งที่คุณมองว่าใช่อาจจะไม่ใช่ก็ได้ แน่นอนในขณะเดียว

กันสิ่งที่คุณมองว่าไม่ใช่มันอาจจะใช่ก็ได้

      ผมเองก็เป็นหนึ่งในผู้เข้าสอบที่ตอนสอบครั้งแรกของผม ๆ คิดว่าผมทำได้แน่ๆ ทำถูก ทำได้ แม้ว่า
 
 จะผิดมากก็ตาม จะทำให้ถึงกับว่าไม่ผ่านเชียวหรือ แค่ 50 คะแนนเอง ผิดได้ตั้งครึ่งหนึ่งนะ ซึ่งปรากฎ

ว่าผลสอบออกมาผมก็ไม่ผ่านจริงๆ และในครั้งนั้น เล่นเอาผมถึงกับจิตตกไปช่วงหนึ่งเลยครับ แบบเสีย

ความมั่นใจตามไปด้วย ซึ่งหลังจากนั้นเองผมก็ได้ศึกษาหาวิธีการต่างๆในเนื้อหาที่เกี่ยวกับการ

สอบทนายความจากตำรานู่น ตำรานี่มั้ง จนตอนหลังผมก็สามารถทำข้อสอบได้ทั้งแบบรุ่นและแบบปี

ในคะแนนที่น่าพอใจครับ โดยผมลองมานึกย้อนวันที่ผมสอบครั้งแรกแล้วคิดว่าทำไมนะเราถึงสอบไม่

ได้ทั้งที่คิดว่าทำได้ ผมจึงค้นพบในข้อบกพร่องเหล่านี้ครับ

1.จำแนวคำตอบข้อสอบเก่ามาตอบโดยไม่เข้าใจในสิ่งนั้น ขาดการวิเคราห์ และจำคัดลอกมา

ใส่ในการสอบ ทั้งที่ข้อสอบที่สั่งให้ทำนั้น คลาดเคลื่อนจากข้อสอบเก่าที่เราจำมาตอบ เช่น จำ

มาว่าเวลาขอปิดหมาย ส่งหมาย อ้างถึงภูมิลำเนาจำเลยจำมาว่าต้องอ้างสำเนาทะเบียนบ้านเท่านั้น ทั้ง

ที่ข้อสอบรุ่นนั้นให้ส่งหมายไปถึงกรณีมีนิติบุคคลเป็นจำเลยด้วย หรือ เช่น มีจำเลยหลายคน จำในข้อ

สอบเก่าเขียนไปเขียนถึงจำเลยคนเดียว แบบนี้ เหมือนกับว่าไม่ได้คิด วิเคราะห์ในการทำข้อสอบเลย

2.ในการศึกษาจากข้อสอบเก่านั้น ดู ผ่านตา อ่านเอาเข้าใจจริง แต่ไม่เคยหัดเขียน หัดทำข้อสอบ

เก่าเลย จึงไม่ค่อยได้คิด ได้วิเคราะห์เลย แน่นอนพอมาเวลาสอบจริงก็นั่งใบ้กันสักพักกว่าจะได้ลง

มือเขียนไม่รู้จะเริ่มจากต้นจนจบอย่างไร แต่สุดท้ายก็แถมาได้จนจบและคิดว่าที่เราเขียนไปนี้ทำได้แน่

นอน ซึ่งเป็นการคิดว่าผ่านโดยไม่มีหลักประกันซะด้วย

3.คิดว่าในการทำข้อสอบเราเขียนมีหลักการเยอะ อ้างเอกสารท้ายฟ้อง เป็นทางการมาก ดังนั้นให้รู้สิว่า

จะถึงกับไม่ผ่าน ซึ่งจริงๆแล้วต่อมาผลสอบออกมาไม่ผ่านจริงด้วย เรื่องนี้มีเหตุผลอยู่ครับ เขียนดีแค่

ไหน ถ้าผิดธง ผิดประเด็น ผิดทุกอย่างที่เขามีธงของเขาไว้แล้วครับ จบเลย!!

4.หลังสอบแชร์กับเพื่อนว่า นี่!!ตอบถูก ต้องตอบว่า........(ซึ่งความจริงที่บอกคำตอบถูกนั้นเอาคำ

ตอบตัวเองเองเป็นที่ตั้ง ทั้งที่จริง ธงของสภาฯยังไม่ออกเลย ก็เหมือนหลอกตัวเองนิดๆ อิอิ 

(-.-")) และ พอผลสอบออกมา เอ้ะ!! เพื่อนมันผ่านได้ไงอ่ะ มันตอบผิดแต่ผ่าน เราตอบถูกแต่ตก (ซึ่ง

บางทีเพื่อนอาจจะตอบถูกก็ได้ แต่เราก็สำคัญผิดว่าเพื่อนตอบผิด) นี้แหละปัญหา หรือ ไม่ก็บางที

แม้เพื่อนตอบผิดจริง แต่หากผิดประเด็นสัก 1 หรือ 2 ประเด็น และ มิใช่ประเด็นหรือเนื้อหาที่

สำคัญที่ทำให้ผิดมากและหักคะแนนมาก ก็ไม่ถึงกับทำให้ตกได้หรอกครับ หากที่เหลือทำได้

หมดถูกต้อง และขณะเดียวกันเองที่เราบอกว่าตอบถูก แม้ว่าความจริงถูกก็ตาม แต่ถ้าถูก

ประเด็นเดียว ถูกข้อเดียว ที่เหลือผิดไปหมด ปรนัยก็แทบไม่ได้แบบนี้ โอกาสตกซึ่งมีสูงมาก

5.ทางที่ดีที่สุดที่ทำให้ตาสว่าง ปัญญาเกิด ความเข้าใจ ความรู้แตกฉานได้ เป็นวิธีที่ผมแนะนำที่สุด คือ

ไปขอตรวจดูสมุดคำตอบของท่านที่สภาทนายความ เพราะท่านจะได้รู้ทุกอย่างว่าที่ท่านกล่าวอ้าง

ว่าทำได้ ทำถูก ทำดี ทำทุกอย่างที่กล่าวอ้างนะ จริงหรือไม่อย่างไร เพื่อที่ท่านจะได้รู้ความจริง ไม่ต้อง

หลอกตัวเอง ไม่ต้องด่าว่าสภาทนายไม่เป็นธรรม ตรวจข้อสอบมั่ว วิธีนี้ชัดเจนที่สุดในความเห็นผมนะ

ครับ

   ดังนั้นผมจึงเก็บประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังในฐานะคนที่เคยผ่านมาก่อนก็อาจมีประโยชน์กับใครหลาย

คนนะครับ จะได้เปลี่ยนแนวคิด หันมาเจอแสงสว่างใหม่ ผมเชื่อว่าคนเราหากรู้ข้อบกพร่องตัวเอง

แล้ว ย่อมแก้ไขได้ไม่ยาก เมื่อแก้ไม่ยากย่อมสำเร็จผลได้แน่ครับ ไม่มีใครหลอกครับที่รู้มาตั้งแต่

เกิดทุกอย่าง แม้แต่คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ทรงความรู้ ผู้รอบรู้ทุกอย่างก็ไม่ทุกอย่างจริงหรอกครับอย่าง

สำนวนที่ว่า "สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง" แล้วเหตุไฉนนักศึกษาสอบตั๋วทนายจะหลงผิด

บางประการมั้งไม่ได้จริงไหมครับ แต่ประเภทที่ไม่รู้ แต่อวดเก่งอวดฉลาดนะ แบบนี้ไม่เอานะครับ อิอิ